دانشجوها بعد از مدتها درس و مطالعه بالاخره وارد دانشگاه می شوند. این موفقیت بزرگی است. ممکن است تصور خیلی ها از محیط دانشگاه خلاف انتظارشان باشد؛ یعنی انتظاراتشان برآورده نشود. عده ای با شور و شوق و ذوق فراوان به دنبال کارهای مربوط به ثبت نام و انتخاب واحد می روند و عده ای دیگر ممکن است با نارضایتی به این کار تن دهند. در هر حال، سازگاری با محیط دانشگاه به زمان و وقت احتیاج دارد خصوصا اینکه تجربه زندگی دانشجویی هم بدنبال آنست.
بعضی از دانشجویان از شهری دیگر به دانشگاه آمده و عده ای دیگر بومی همان شهری هستند که در آن پذیرفته شده اند. مسلم است سازگاری برای افراد محلی و بومی آسان تر و برای گروه دیگر سخت تر است. بعضی از دانشجویان از اقلیت های قومی هستند و به همین دلیل رفتن آنها به شهر دیگری که افرادی از قوم دیگر ساکن آن هستند، سخت تر است. عده ای از شهرهایی آمده اند که زبان یا لهجه خاصی دارند و به همین دلیل در محلی دیگر با لهجه و زبان متفاوت، احساس غربت و تنهایی می کنند ... بهر حال دوران دانشگاه و زندگی دانشجویی، با وجود همه مشکلات و سختی ها، تجربه شی
رینی است که خاطرات آن هرگز فراموش نمی شود.
فکرهای دانش اموزان در هنگام درس دادن معلم 